TEATRZYK „ZIELONA GĘŚ”

ma zaszczyt przedstawić

„Pomysł Zeusa”

Osoby:

ZEUS, LEDA
i CAŁY ZESPÓŁ NAJMNIEJSZEGO TEATRU ćWIATA

ZEUS:
Powiedz mi, piękna Ledo, dlaczego jesteś niewrażliwa na moje zaloty?

LEDA:
Dlatego, że jesteś szkaradnym staruchem.

ZEUS:
Poczekaj!
(przemienia się w złoty deszcz)
Prawda, jak pięknie szumię?

LEDA:
Lipa. Banał i zgaga. Bajkę o złotym deszczu przewałkowały już wszystkie podręczniki mitologii.

ZEUS:
(speszony)
Rzeczywiście. Ale zaraz, może coś z bykiem?
(przemienia się w byka)

LEDA:
O, biedny Zeusie — i ten numer jest ograny. Przecież pod postacią byka uwodziłeś Europę.

ZEUS:
Istotnie.
(płacze)

LEDA:
(do Publiczności)
Żal mi tego pana. Zupełny zanik inwencji.
(do Zeusa)
No, Zeusku, do góry uszy! Spróbuj jeszcze czegoś. W życiu trzeba próbować.

ZEUS:
(próbuje przemienić się w orła)
O!

LEDA:
Do bani. Mit z orłem jest mitem z taką brodą!

ZEUS:
Eureka! Mam! Wymyśliłem! Będziesz moją!
(przemienia się w „Zieloną Gęś”)

LEDA:
No, nareszcie! Pójdź w moje objęcia! Och!
(znosi jajko, z którego zamiast Heleny i Kastora z Polluksem wykluwają się:
Hermenegilda Kociubińska,
Alojzy Gzegżółka,
Pies Fafik,
Osiolek Porfirion,
Piekielny Piotruś
i na końcu Prof. Bączyński)

PROF. BĄCZYŃSKI:
I to jest właśnie, proszę państwa, geneza Teatrzyku
„Zielona Gęś”, NAJMNIEJSZEGO — TEATRU —
ćWIATA — PREMIERA — CO — NIEDZIELA.

K U R T Y N A

1948