Chcieliście Polski, no to ją macie!

Witamy na stronie Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego

Dziś oczywiście znów spałem cały dzień. A dlaczego? Bo oczywiście byłem poprzedniej nocy „Pod Aniołkami” i oczywiście zalałem się. Pod te aniołki. Ale dlaczego zalałem się? Zalałem się z rozpaczy i z protestu, czyli świętego oburzenia. Bo ja protestuję przeciwko temu, co się dzieje.

A z tą demokratyczną ortografią? Przepraszam, to jak się dzisiaj pisze: „ucho” czy „ócho”? Nikt nie wie i wszyscy się boją. A ja się nie boję. Ja jestem gotów umrzeć za ortografię. Cyk i gotowe. Oto moja pierś grottgerowska. Tomasz, karabelę! Szumiały mu echa kawiarni. A ten Gałczyński to cynik i Trembecki demokracji. Polsko, buzi!

Ostatnie aktualizacje

06.06.08 — [Galeria] Zdjęcia obozu w Mühlbergu
24.08.08 — [Ciekawostki] Gałczyński na YouTube
31.08.08 — [Galeria] Plakaty ilustracje teatralne
20.06.09 — [Notatnik] Skany fragm. rękopisu Notatnika
13.07.09 — [Prace] Glosy do egzystencjalizmu Gałczyńskiego
30.01.10 — [Galeria] Nieznane zdjęcie Gałczyńskich w Berlinie, lata 30-te.
18.02.10 — [Tłumaczenia] Początek działu Wydania zagraniczne.
22.02.10 — [Teatr] Spektakl Orfeusz w piekle w Teatrze „Groteska”.
04.08.10 — [Mp3] Gałczyński mówi ćmierć Andersena.
25.09.10 — [Tłumaczenia] Tłumaczenia rosyjskie.
27.09.10 — [Opinie] Fragment wywiadu z Ludwikiem Jerzym Kernem.
20.01.11 — [Aktualności] Zbiór felietonów Mydło, czyli radzimy się powiesić.
20.01.11 — [Okładki] Nowe odładki: Mydło …  i Wiersze dla dzieci.
26.12.14 — [Okładki] Nowe odładki: Szarlatanów nikt nie kocha  i Portret muzy.

Co na stronie?

23 stycznia w domu przy ulicy Mazowieckiej 11 przychodzi na świat pierworodny syn Konstantego Gałczyńskiego i Wandy Cecylii z Łopuszyńskich. Otrzymuje imiona Konstanty Ildefons.

Życie . . .

Galeria zdjęć K.I. Gałczyńskiego i Natalii. Także karykatury, okładki i rękopisy. Skany bibliofilskiego wydania „Wita Stwosza” z 1957 r.

Galeria . . .

Gałczyński mówi swojej wiersze. Cyfrowo zremasterowane nagrania archiwalne Polskiego Radia z 1951 r., które cudem niemal zostały zachowane. Wiele podobnych taśm z tamtego okresu zostało skasowanych (taki los podzieliły nagrania Juliana Tuwima)… Poemat Niobe w wykonaniu poety został nadany dopiero po jego śmierci.

Posłuchaj . . .

„Nie wiedziałam o nim nic — oprócz jednego wiersza w «Kwadrydze»… Nawet nie umiem powiedzieć, czy mi się podobał… Ten rok po maturze w moim niewielkim mieście to był okres pochłaniania wierszy. Odkrywałam dla siebie Jesienina, Rimbauda, Baudelaire'a. Gałczyńskiego nie znałam. Te jakieś «Smoki», «Czerwone Lwy» z jego wierszami nie docierały do mojego miasta.”

Srebrna Natalia . . .

„Zawsze w żywej pamięci zachowuję Kraków z pierwszych lat po wojnie. Bo to było wówczas miasto rzeczywiście niezwykłe, zresztą czasy były niezwykłe, jakby świat tworząc «arkę przymierza» z dawniejszych także w jakimś głębszym sensie powstał na nowe, nowy wyłonił się z wojennej otchłani.” [Jerzy Andrzejewski]

 

„Nocny Kraków” . . .

„Jest głęboko prawdziwym stwierdzenie, iż Gałczyński okazał się równie potrzebny Mazurom jak one jemu… Tak rozpoczynał się najbardziej znaczący w życiu Gałczyńskiego rozdział, czas jego pełni. Harmonia natury wskazała mu kierunek ewolucji poetyckiej, dal­szej drogi ku prostocie… Przywróciła zatracone gdzieś poczucie spokoju…”

„Wieczne lato świeci w moim państwie” . . .

„W jego wierszach galopują chmary nonsensów; uczucia, które w nich żyją, są jednak proste. Prosta miłość do żony promieniuje z meandrów fantastycznych opisów; prosty rachunek dla bohatera o pogarda dla kombinatorów prześwitują przez mgły Kolczyków Izoldy; prosta miłość ojczyzny przenika wiersze wojenne. Źródło poezji Gałczyńskiego bije w sercu poety.” [Jan Błoński]

„Przeszedł przez nasze życie kometą…” [Jerzy Zagórski]

Powiedzieli o Gałczyńskim . . .

Materiały z międzynarodowej konferencji naukowej „Życie i Dzieło K. I. Gałczyńskiego”, Kraków 3-5 grudnia 2003 r.
„Narodziny «szarlatana»”, „Glosy do egzystencjalizmu Gałczyńskiego” i inne prace o K.I. Gałczyńskim.

 

Prace o Gałczyńskim, konferencje naukowe . . .